Bin yıllar öncesinden
Geldik biz bu çağlara.
Kâh ovada yaşadık,
Kâh yurt kurduk dağlara.

Alp Er Tunga ölmedi,
Mete halen yaşıyor.
Avrupa’nın korkusu
Atila’yla taşıyor.

Bumin Kağan doğuda,
İstemi Yabgu batı.
Kür Şad’la kırk yiğidi
Tarihime şan kattı.

İlterişle il tuttuk,
Oturduk Ötüken’e.
Bilge Kağan buyurdu:
Türk, titre, dön kendine!

Gök Türk yıkıldı ancak
Uygur kaldırdı tuğu.
Türk tarihi bir bütün.
İndirmedi hiç tuğu.

Göç ettik destan oldu.
Yayıldık tüm cihana.
Uygur, Kırgız yitse de
Selçuk çıktı meydana.

Bin yetmiş bir Malazgirt
Alp Arslan’ın destanı.
Peçenek saf değişti
Bozulmaz Türk’ün kanı.

Osman Gazi Söğüt’ten
Fermanını eyledi.
Yedi asır Türk sözü
Osmanlı’yla gürledi.

Balkanlar kaynıyorken
İsyanlara uğradık.
Dindaşım dediğinden
İhanete uğradık.

Tarihten silmek için
Yedi düvel birleşti.
Aktı halis Türk kanı,
Harb ettikçe gürleşti.

Gazi’yle Türk Milleti
Eşsiz bir destan yazdı.
Türk’ün yüceliğini
Tarih bir daha yazdı.

Doksanıncı yıl oldu.
Kutlu olsun Devletim!
Nice doksan yıllara
Var olsun Türk Milletim!