Tahrim 66/6: “Kendinizi ve çocuklarınızı yakıtı taşlar ve insanlar olan ateşten koruyunuz”.

Rabbimiz! Ayetteki buyruğun gereği çocuk terbiyesi imandandır ve iman iddiasının sağlamasıdır. “Allaha inanıyorsan kendini ve çocuğunu terbiye et” diyorsun.

Bu durumda, çocuk terbiyesi ve eğitimi yolunda yapılan her çaba, her gayret, ibadet olmaktadır.

Terbiye; Rabb olan Allah’ın Kuranda gösterdiği gibi yapılır: Allah terbiyesi. Bu doğru olan terbiyedir. Allahlı olmayan terbiye ise, insanı terbiyesiz yapar.

Önce çocuk kim? diye soralım. Çocuk zigottan itibaren ruh sahibidir. Yani akıl, şuur, vicdan, irade ve İslami bir fıtrata sahip bir insandır O. Ruhun yaşı olmaz, cinsiyeti de olmaz. Onun için çocuğunuzla döllenmenin ilk anından itibaren sohbet edebilirsiniz. O sizin ruh kardeşinizdir.

Çocuk değerli bir varlıktır. Yaramaz, tembel, haylaz olabilir. O zaman da yaramaz değerlidir. Kirlenmiş çocuk çöpe atılmıyor ki. Yıkarsınız geçer!

Öğretmen olunca sorumluluk başlıyor: Takva bu işte. Sorumluluk bilinci. Üstünlük takvadadır. Ne kadar sorumluysanız o kadar üstünsünüz. Üstün öğretmenler, sorumlu olanlardır.

İyi öğretmen, öğretirken kendisine de öğretendir. Bilgisini her an yenileyen, günceli ve teknolojiyi anlık takip edendir.  İyi öğretmen hocasını geçen, öğrencisi tarafından geçilmeye vesile olandır. Öğrencisinin kendisini geçmediği öğretmen, gerekli çabayı göstermemiş, konuyu savsaklamış demektir.

Öğretmen öğretirken Esmai Hüsna ile uyum sağlamalıdır: Rahman gibi şefkatli ve merhametli, Vedud gibi sınırsızca seven ve sevilmeyi sağlayan, Âlim gibi bilgi sahibi muallim ve Rabb gibi sürekli terbiye eden ve her an öğrencisine müdahil olandır.

Her çocuk bir ayettir: Ayeti oku ve bihakkın tefsir et. Rabbimizin bu ayetine hor bakıp onu israf etme: konu çocuk terbiyesi ise dikkat et, kalbin ve elin titresin. Lütfen bu değerli ayeti tahrif etme, bozma: Çocuk terbiyesinde ihmal ve yanlış büyük sorumluluk ve günahtır. Onun için öğretmenlerin sorumluğu da günahları ve sevapları herkesten fazladır.

Her çocuk bir nimettir. Rabbimiz bizi, her nimetinden olduğu gibi bu müstesna nimetten de hesaba çekecektir.

Okullar, eğitim ve terbiye nöbeti beklenecek kaleler olarak görülmelidir. Okulun surlarında ve sınırlarında nöbet bekleyen bir sorumludur öğretmen. Bu görev, insanlığın insanlarına nöbetçi olmaktır, kahramanca insan nöbeti beklemektir.

Öğretmen devamlı gözlemcidir. Rakiyp esması gibi. Hep murakıp. Öğrencisini sürekli gözetme görevi yüklenmiştir. Koruma ve eğitim amaçlı gözetlemektir bu.

Kişilik (şahsiyet), mutlaka kendi ortamında yetişir. Balığın gölde yetiştiği gibi. Okul da insan balığının yetiştiği göldür. İyi öğretmenin varlığı oranında iyi şahsiyetler yetişir.

Günümüzde rical problemi her zamankinden daha fazla önem kazanmıştır: Kâhtı rical ya da adam yokluğudur bunun adı. Lider yokluğu da denilebilir. Yetişmiş adam yokluğu, iyi öğretmen yokluğudur. Öğretmeni iyi olmamış bir toplumun fertleri iyi olamaz.

Hayat mühendisleri ve insan mimarlarına, hakları olan gerekli itibar ve taltifin acil yapılması dileğiyle, bütün öğretmenlerimi ve öğrencelerimi sevgiyle özlemle kucaklıyorum, rabbime emanet ediyorum.

Ankara, 24 Kasım 2014