Kalb-i durunumdaydı yerin
Ben seni fil dişi kulelerde değil
İpek kozalarda sakladım
Görmemeliydi kimse, gözlerini
Ellerini tutmamalıydı
Sordularsa görmedim, dedim
Âleme destan etmedim adını
Bu kez, sarp kayalardan düşüyordum
Deli tufanlar tuttu saçlarımdan
Kalbimin vuruşu adını sayıklıyordu
Çiğnetmedim kimseye kavlimi
Sözümden dönmedim yine de
Yalnız, sana teslim olmalıydım
Dokunmadı hiçbir hoyrat el bedenime
Sadakat timsali tenim, istikbale gebe
Bütün kutsallar üstüne yeminim
Kalb-i durunumda saklı, o günahsız bakire
Ben seni fil dişi kulelere değil
En Sevgiliye emanet ettim…

Seda Artuç
(28.05.2011- Ankara)