Ne zemheri ne ateş, yaprağın soldurmadım.
Yar gördüm yaren gördüm, birine yoldurmadım.
Can suyunu vermeden, bardağım doldurmadım
Gönül bahçem içinde gülüme dokunmayın
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.

Oğuzların boyundan oğlu ben, kızı benim.
Orhun’un kitabesi, taşlarda yazı benim.
Uzun ince bir yolda Veysel’in sazı benim.
Kirlenmesin tezenem, telime dokunmayın;
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.

Zemheride ne ile ısınmıştı bu ocak
Başımı yasladığım bir anada bir kucak
Güneşten daha kızıl, kanımdan daha sıcak
Hilale yıldızıma alıma dokunmayın.
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.

Ateşlerde yanayım, çekeyim de ayazı
Ondan ayrı düşmemek bu ozanın niyazı
Cihanın aktan akı, ömrümün kar beyazı
Ağzımda ak sütüme, balıma dokunmayın
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.

Aslı, Şirinden özge bendeki yarlığıdır
Bir ulusun şerefi, arıdır, arlığıdır.
Bozkırda guzum diyen, anamın varlığıdır.
Şu benim ahvalıma, halıma dokunmayın
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.

Adem bozmazdı oysa sadakatte andını
Kaç maraz bulacaksın, bir sorgula kendini
Bir ulusun gözyaşı bırak yıksın bendini
Kimliğimin nişanı selime dokunmayın
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın

Şimalimden Serhata bir güzelin nakışı.
O bir köy çocuğunun ürkek ürkek bakışı
Türkçemi lisan eyler, Sakarya’nın akışı.
Torosların başında yelime dokunmayın
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.

Hangi aklın emrime sözcükler yoz oluyor
Cihan rengin yitirmiş, gördüğüm boz oluyor
Sinemden vurmaya beni, düşmana koz oluyor
Yandığım yeter artık,  külüme dokunmayın
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.

Mehmet Beyin oğluyum, gözü gibi sakınan
Bir fermana uymuşum kaç yüz yıldır okunan
Yeniseyden Uygur’a çile çile dokunan
Sevdayla düğüm düğüm, kilime dokunmayın
Canımdan can koparın da, dilime dokunmayın.

İbrahim ŞAŞMA
Esentepe İlköğretim Okulu