Namına düşen yine yanık türküler
Şahbaz ırkımın çekik gözlü emaneti
Bildin duydun aldın değil mi kandaş
Adına methiyeler düzülen nağmeleri

Silah değil kalem olmalıymış
Medeni dünyaya açılan penceremde
Sen, sen bir soluklan hele kandaş
İmdadına geleceğim idam edildiğinde

Şu koca dünya kör sağır
Adı Kırgız adı Türkmen adı Anadolu olan
Milletimin uykusu ağır
Buruk matemlerdir gönle dolan

Attım pusatımı kılıcım kında paslı
Haykırmak var ama meydanlar yasaklı
Kini  yüreklerinde yanardağ olan
Kür-şad soylu yiğitlerim nerde saklı

Deli taylar tepişir içimde  kandaş
Sevdası Türklük kokan bir çağdır
Elim uzatıp teselli edemediğim
Örümcek ağlı yollarım vardır

Mao ‘nun fare suratlı kemirgenleri
Dişlerini batırınca gül kokulu bedenine
Ah etmek acizliğin bildirgesidir
Sahip çıkamadığım emanetine

25.7.2009