50'li yılların başında Türkiye’de dalga dalga yayılan, Türk Milliyetçiler Derneği adıyla teşkilatlanıp bir yıl gibi kısa sürede 86 şubeye ulaşan, dönemin iktidarını ve muhalefetini bu hızla partileşirlerse diye endişelendiren Türkçü-milliyetçi neslin son temsilcilerinden biriydi. Genç yaşından itibaren vefatına kadar milliyetçi kuruluşlarda ve yayınlarda kendi adına hiçbir şey beklemeden tam bir ihlas ve özveriyle bir nefer gibi hizmet etti.

O'nu 1959’da Türk Ocağı’nın tarihi binasında tanımıştım; Ankara Şubesi yönetimindeydi. Gece geç saatlere kadar daktilosunun başında yazışmaları tamamlamaya çalışırdı. Bir ahlâk, karakter ve seciye timsaliydi. Sonraki yıllarda Türk Ocağı kurullarında ve Türk Yurdu dergisinde birlikte olduk. Sağlık sorunları nedeniyle evinde kalmaya mecbur olduğu son yıllara kadar ne görev aldıysa hakkıyla yaptı.

Bu camianın canlı birkaç hafızasından biriydi. Dönemin önde gelen bütün milliyetçi şahsiyetleri O’nun yakın dostları idi. Olayları, kuruluşları çoğunun içerisinde olduğundan yakından bilirdi. Milliyetçi dernekler ve yayınlarla ilgili çok sayıda kaynak niteliğinde eserler verdi, yazılar yazdı.

Kıblesi düzgün, kafası berrak, yolunun doğruluğundan, haklılığından emin bir dava adamı ve gönül insanıydı. Ömrü boyunca hiç kimseyi kırmadı, çok yoğun sosyal ilişkileri ve kuruluşlardaki görevleri nedeniyle çok sayıda insanla muhatap olmuştu; ama O’ndan kimse incinmedi; oysa kendisinin incindiği çok olmuştur ama üzüldüğünü hiçbir zaman belli etmedi.

Necmettin Ağabey’imi, 60 yıllık aziz dostumu, eksikliğinin hüznünü yüreğimde duyarak, rahmetle, hürmetle, muhabbetle anıyorum. Mekânı Cennet olsun.